μικρή εισαγωγή στην περμακουλτούρα.
H αεικαλλιέργεια είναι μια οικολογική προσέγγιση σχεδιασμού και υποστήριξης των ανθρώπινων καταυλισμών, του τρόπου ζωής, αλλά και των παραγωγικών αγροτικών συστημάτων, τα οποία όλα έχουν την ποικιλία, την σταθερότητα και την ανθεκτικότητα των φυσικών οικοσυστημάτων. Ένα σύστημα αεικαλλιέργειας είναι ολιστικό και στοχεύει στην αρμονική ενοποίηση του φυσικού τοπίου με τον άνθρωπο όπου η εξασφάλιση της τροφής, της ενέργειας, της κατοικίας, αλλά και των μη-υλικών αναγκών μας γίνεται με αειφόρες πρακτικές.
Η φράση «permanent agriculture» πρωτοαναφέρθηκε στον βιβλίο του Franklin Hiram King το 1911, όπου αναφερόταν στο είδος της γεωργίας που μπορεί να αυτοσυντηρείται στο διηνεκές. Ο όρος Permaculture όμως δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 70 από τον Αυστραλό πανεπιστημιακό καθηγητή βιολογίας Bill Mollison, ο οποίος μαζί με τον μαθητή του David Holmgren, συγκέντρωσαν παρατηρήσεις από το ζωικό και φυτικό βασίλειο, υπάρχουσες παραδόσεις, φυτική και γεωργική τεχνογνωσία και τα συνέδεσαν με γνώσεις κοινωνιολογίας και φυσικών επιστημών. Έτσι πρότειναν το «permanent culture» σχεδιάζοντας μια θετική λύση, ένα τρόπο ζωής βασισμένο στους νόμους της φύσης. Έκτοτε, οι δύο συν-θεμελιωτές και εκατοντάδες άλλοι αξιόλογοι αεικαλλιεργητές έχουν καταφέρει να διαδώσουν την αεικαλλιέργεια σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω πρακτικών σεμιναρίων, επίσημων πτυχίων και συγγραμμάτων, αλλά κυρίως μέσω πολλών επιτυχημένων εφαρμογών.
Παρόλο που μέσα στα χρόνια οι αρχές της αεικαλλιέργειας έχουν ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους μέσα από τα βιβλία των ιδρυτών της, αυτές οι διαδοχικές ερμηνείες είναι αποχρώσεις των παρακάτω κεντρικών ιδεών: κάθε στοιχείο πρέπει να υπηρετεί πολλές λειτουργίες – κάθε λειτουργία υποστηρίζεται από πολλά στοιχεία – και κάθε στοιχείο είναι συνδεδεμένο με όλα τα άλλα.