το έργο του Κωνσταντίνου Δοξιάδη.
Ο πολεοδόμος, αρχιτέκτονας μεγάλων έργων, πατριώτης με αντιστασιακή δράση στην Κατοχή και συγγραφέας Κωνσταντίνος Δοξιάδης, γεννήθηκε το 1913. Υπήρξε μία από τις πιο φωτισμένες προσωπικότητες της μεταπολεμικής Ελλάδας, με πρωτοποριακή σκέψη και διεθνή ακτινοβολία. Αποφοίτησε από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο ως αρχιτέκτονας-μηχανικός και το 1936 ανακηρύχθηκε διδάκτορας μηχανικός του Πανεπιστημίου του Σαρλόττενμπουργκ του Βερολίνου. Ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης είναι από τις λίγες προσωπικότητες που, διαδραμάτισαν ένα κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση μιας σειράς πόλεων του σύγχρονου κόσμου. Είναι επίσης εκείνος που μελέτησε τα προβλήματα και τις πληγές της Ελλάδος ακριβώς στο τέλος του πολέμου αναπτύσσοντας σχέδια δράσης και τελικά αναλαμβάνοντας το έργο της ανοικοδόμησης. Αλλά επίσης είναι ο άνθρωπος που επηρέασε τον τρόπο ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων σχεδιάζοντας και δημιουργώντας ολόκληρες πόλεις στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Το 1952 δημιούργησε δικό του γραφείο, το Γραφείο Δοξιάδη, το οποίο ήταν διεθνώς γνωστό ως ένα από τα μεγαλύτερα γραφεία οικιστικών και πολεοδομικών μελετών. Το γραφείο αυτό εκπονούσε μελέτες κατά παραγγελία διαφόρων κυβερνήσεων όπως των Η.Π.Α., του Ιράν, του Πακιστάν, της Σαουδικής Αραβίας, της Βραζιλίας, της Αργεντινής, της Ουρουγουάης. Πρέσβευε ότι τα οικιστικά προβλήματα , μπορούν να αντιμετωπιστούν με ορθές λύσεις μέσα από επιστημονική προσέγγιση. Ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για το περιβάλλον και η δουλειά του πλαισιώνονταν από ένα εκτενές συγγραφικό έργο.
Το 1959 η τότε κυβέρνηση του Πακιστάν ανέθεσε στην εταιρεία “Δοξιάδης και Σύμβουλοι” τον σχεδιασμό της νέας πρωτεύουσας του Πακιστάν, Islamabad. Η πρωτεύουσα σχεδιάστηκε για να μπορεί να στεγάσει μελλοντικά 2.500.000 κατοίκους. O σχεδιασμός και η μελέτη του Συνεταιρισμού ολοκληρώθηκε από τον Κωνσταντίνο Δοξιάδη το 1967. Ακόμη το 1959 εκπονεί μεταπτυχιακό πρόγραμμα οικιστικής και διεξαγωγή ερευνητικών προγραμμάτων για την πόλη του μέλλοντος, την εξέλιξη της Αθήνας, και την αρχαία ελληνική πόλη . Οι μακέτες της πρωτεύουσας του Πακιστάν, Ισλαμαμπάντ, της Γκάνας, Τέμα, της Ζάμπιας, Καφούε, τα σχέδια του οικιστικού προγράμματος της Βαγδάτης, του Λιβάνου, της Συρίας τα ρυθμιστικά σχέδια του στις πόλεις της Ουάσιγκτον, του Ίστγουικ, του Σινσινάτι, της Οκλαχόμα και οι μελέτες του για το Μπρούκλιν, το Ντιτρόιτ και το Μαϊάμι είναι μερικά από τα έργα με τα οποία καταπιάστηκε ο κορυφαίος Κωνσταντίνος Δοξιάδης ενώ από το 1965 έως το 1970 αναλαμβάνει σημαντικά έργα στην Σαουδική Αραβία. Τα γνωστότερα έργα του στην Ελλάδα είναι το χωριό Άσπρα Σπίτια που μελέτησε σχεδίασε και επέβλεψε για λογαριασμό της εταιρείας Αλουμίνιον Ελλάδος για να στεγάζει τις οικογένειες 5.000 εργαζόμένων κοντά στους Δελφούς, ο παραθεριστικός οικισμός Απολλώνιο στο Πόρτο Ράφτη καθώς και το κτίριο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κωνσταντίνος. Δοξιάδης αρχίζει να έχει σοβαρά προβλήματα με την υγεία του κι αρχίζει το ιστορικό μιας μακροχρόνιας και πολύ σπάνιας αρρώστιας που τον οδηγεί μέσα σε τρία χρόνια σε ολική παράλυση και τελικά στο θάνατο . Ο Δοξιάδης αντιμετώπισε την ασθένειά του με φοβερό θάρρος και αξιοπρέπεια γράφοντας μέχρι και την τελευταία στιγμή και κρατώντας σημειώσεις για την ασθένειά του με σκοπό να βοηθήσει μελλοντικούς ερευνητές. Πέθανε στο σπίτι του στην Αθήνα το 1975.
Παρότι το έργο του αποσιωπήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια από τη διεθνή βιβλιογραφία ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης θεωρείται ένας απο τους κορυφαίους πολεοδόμους – αρχιτέκτονες διεθνώς.
