ένα αφιέρωμα του Δαυίδ Ναχμία στον Βασίλη Κολτούκη.
Ο Βασίλης Κολτούκης ταξιδεύει διαρκώς στην Ελλάδα, αλλά και σε διαφορετικά μέρη του πλανήτη, από την Κεντρική Ευρώπη μέχρι τη Σιβηρία και από την Ασία μέχρι την Ουκρανία, φωτογραφίζοντας τοπία, ανθρώπους και σκηνές δρόμου σε ασπρόμαυρο φιλμ, προσπαθώντας να φέρει στην επιφάνεια μια αισθητική αντίληψη της ομορφιάς που είναι κρυμμένη, αμυδρή, ονειρική. Προσπαθεί πάντα να έχει βλέμμα «παρθένο». Δεν σκηνοθετεί, οι φωτογραφίες του είναι προϊόντα τύχης και υπομονής: Τα αποτελέσματα ξεπηδούν μέσα στο σκοτεινό θάλαμο: το Παρίσι το φθινόπωρο, η Αγία Πετρούπολη το χειμώνα, η σκονισμένη Αλεξάνδρεια, τα κορίτσια της Οδησσού με τα θλιμμένα μάτια, οι γυναίκες που υποδέχονται τη νύχτα, τα παιδιά που παίζουν, τα ομιχλώδη πρωινά και οι νύχτες με πανσέληνο «ζωντανεύουν» στις φωτογραφίες του με τρόπο ποιητικό, που αγγίζει την ψυχή.
