πώς η τέχνη μπορεί να σώσει χιλιάδες ζωές.
Tα τελευταία 40 περίπου χρόνια το πολυσυζητημένο «El Sistema» είναι το καμάρι της Βενεζουέλας. Το πρότυπο σύστημα εκπαίδευσης που εγκαινίασε το 1975 ο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου όχι μόνο κατάφερε να συστήσει τη μουσική σε εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά προερχόμενα από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας προσφέροντάς τους διέξοδο από τη βία, τη φτώχεια και την εγκληματικότητα, αλλά αποτέλεσε και «πυξίδα» για την οργάνωση αντίστοιχων πρότζεκτ στο εξωτερικό.
Ήταν ένα απόγευμα του 1975 σ’ ένα γκαράζ του Καράκας της Βενεζουέλας, όταν ο 36χρονος τότε καθηγητής μουσικής και οικονομολόγος José Antonio Abreu ξεκίνησε μια σταυροφορία που φαινόταν απολύτως ουτοπική. Να σώσει όσα περισσότερα παιδιά μπορεί από τη φτώχεια, τους δρόμους και την εγκληματικότητα, μαθαίνοντάς τους, δωρεάν, κλασσική μουσική και κάνοντάς τα μέλη μιας κλασσικής συμφωνικής ορχήστρας. Στην πρώτη πρόβα ήρθαν μόλις 11 παιδιά. Όμως ο σπόρος είχε πέσει ήδη στο χώμα, γεννώντας αυτό που θα έμενε παγκοσμίως γνωστό ως EL SISTEMA (Το Σύστημα). Ένα όργανο Παιδείας, αλλά και ταυτόχρονα ένα όπλο κατά της φτώχειας. Ένα εργαλείο κοινωνικής αλλαγής. Μια απόπειρα να αλλάξει ο κόσμος μέσω της μουσικής – όπως κατγράφεται σε αυτό το ντοκυμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου στο πλαίσιο της εκπομπής Εξάντας.
